To αναφέρει ο Μarcel Proust στο «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο». Στα τραπέζια του έχουν καθίσει από τον Salvador Dali, την Μarlene Dietrich και τον Charlie Chaplin μέχρι την Lauren Bacall, την Romy Schneider και τον Paul McCartney. Μπορεί να μην είναι πια 3άστερο (έχει ένα αστέρι Michelin πλέον), όμως με ιστορία που ξεπερνά τα 400 χρόνια, το «Tour d' Argent» έχει αφήσει για τα καλά το στίγμα του παρισινή γαστρονομική σκηνή. Αγαπημένο της γαλλικής αριστοκρατίας από τον 17ο αιώνα, καταστράφηκε την περίοδο της επανάστασης, για να ξαναχτιστεί από κάποιον Lecoq, σεφ της αυτοκρατορικής κουζίνας επί Ναπολέοντα.

Η εμβληματική Caneton Tour d'Argent, δημιουργήθηκε όταν το εστιατόριο βρισκόταν στα χέρια του Frederic Delair. Εκείνος είχε την ιδέα να αριθμήσει το signature dish του «Τour d' Argent», μια πάπια... πεπιεσμένη (μπαίνει σε πρέσα για να βγουν το αίμα και οι χυμοί του κρέατος που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται στην με βούτυρο, Madera και λεμόνι σάλτσα), που ετοιμάζει μπροστά σου ένας καλοντυμένος canardier. Το 2003 σέρβιραν την εκατομμυριοστή τους caneton, με τα ηνία να κρατάει η οικογένεια Terrail, ή οποία το ανέλαβε το 1911. 

Ένα μικρό κομμάτι της μεγάλης αυτής ιστορίας θα βρίσκεται σε λίγο καιρό σε προσωπικές συλλογές. Ο Andre Terrail, τρίτη γενιά της οικογένειας, βγάζει σε δημοπρασία στις 9 Μαΐου πάνω από 3.000 αντικείμενα που αντικατοπτρίζουν προγενέστερες φάσεις του εστιατορίου που, ανανεώνεται, όπως έχει ανανεωθεί και στο παρελθόν, κρατώντας τον γοητευτικά old-fashioned χαρακτήρα του. Αφού προηγηθεί μια έκθεση στην έδρα του οίκου Artcurial, ο οποίος την έχει αναλάβει, σουβενίρ μιας σημαντικής γαστρονομικής πορείας και ταυτόχρονα σύμβολα της γαλλικής art de vivre και των... καλών παθών, θα αναζητήσουν πλειοδότες: πιάτα, σκαλιστά ποτήρια Riedel, custom made ασημικά, τραπεζομάντιλα, έπιπλα, μια ασημένια πρέσα πάπιας για την περίφημη caneton Tour d' Argent που λέγαμε παραπάνω, δύο αγαλματίδια εμπνευσμένα από τον ζωγράφο Arciboldo και τον χαράκτη Larmessin, ένα χαλί του 16ου αιώνα που κάλυπτε κάποτε το ταβάνι του πρώτου ορόφου, αλλά και πάνω από εκατό σπάνια eaux de vie, Calvados, Porto, Madera και Armagnac από το κελάρι του, που αριθμώντας πάνω από 350.000 φιάλες, είναι ζωντανό μουσείο.