Είναι πολύ ιδιαίτερη η στιγμή της δοκιμής κρασιών με έντονη προσωπικότητα όπως το Malbec, το βαθυκόκκινο κρασί-σημαία της Αργεντινής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ενώ πριν από μια εικοσιπενταετία ήταν σχεδόν άγνωστο, τα τελευταία χρόνια έχει τη δική του ημέρα παγκόσμιου εορτασμού στις 17 Απριλίου, ημερομηνία σημαδιακή για την ερυθρή ποικιλία, καθώς στις 17 Απριλίου 1854 το Malbec ταξίδεψε από τη Γαλλία στην Αργεντινή. Η φετινή γιορτή απλώνεται σε 54 χώρες –και στην Ελλάδα– και θα διαρκέσει μία εβδομάδα με γευσιγνωσίες και καλοδουλεμένα food pairings.
Ύστερα από αρκετά χρόνια ανωνυμίας και εγχώριας κατανάλωσης, ξαφνικά στις αρχές τις δεκαετίας του ’90 το Malbec άρχισε να προκαλεί το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων. Δέκα χρόνια μετά, το ερυθρό ταπεραμέντο του που σιγόβραζε έκανε την πρώτη δυνατή έκρηξη, μπαίνοντας στη λίστα με τις ανερχόμενες ποικιλίες. Στα μέρη μας, στην αρχή ήταν δυσεύρετο, με παρουσία σε λίγες κάβες και ψαγμένες λίστες εστιατορίων. Πλέον όμως οι οινόφιλοι έχουν πολύ καλύτερη πρόσβαση και πολλές επιλογές σε ποιοτικές ετικέτες. Απόδειξη η χθεσινή έναρξη της εορταστικής εβδομάδας που οργάνωσε η πρεσβεία της Αργεντινής, στην prive αίθουσα της Αίγλης Ζαππείου που γέμισε κατακόκκινα Malbec.
Στο γευσιγνωστικό crash test τα συναισθήματα ήταν πολύ έντονα. Το δυνατό αρωματικό και γευστικό ταμπεραμέντο της ποικιλίας κορυφώνεται σιγά σιγά, όπως ο διάσημος χορός της πατρίδας της, το tango. Τα φρέσκα Malbec σκάνε στον ουρανίσκο γαργαλιστικά αρώματα δαμάσκηνων, μαύρων μούρων και αγριοκέρασων, ενώ εκείνα που έχουν φιλοξενηθεί σε δρύινα βαρέλια βγάζουν μια δυναμική που καθηλώνει. Η μύτη πλημμυρίζει αρρενωπές νότες δέρματος, ενισχυμένες με ζωικές νύξεις και ένα μπουκέτο βανίλιας, σοκολάτας, καφέ και ώριμων κόκκινων φρούτων. Το στόμα σε κάθε εκδοχή, φρέσκια ή παλαιωμένη, είναι πληθωρικό, με μια ακατέργαστη, σχεδόν ρουστίκ αίσθηση, που το κάνει ακόμα πιο γοητευτικό.
Κάθε ετικέτα που δοκιμάζω έχει προσωπικότητα και ιστορία. Ανάμεσά τους όμως ξεχωρίζει η φιάλη Clos de la Siete, που υπογράφει ο θρυλικός Michel Rolland. Σπουδαίο κρασί, με απρόσμενη εξέλιξη στο στόμα και ένα after taste γεμάτο ένταση. Στα οινοποιεία, το Bodegas Krontiras κλέβει τις εντυπώσεις. Ο ιδιοκτήτης και παραγωγός των κρασιών έχει ελληνική καταγωγή, ερωτεύτηκε όμως μια Αργεντίνα και επισφράγισαν τη σχέση τους με το Malbec. Δοκίμασα τις δύο ετικέτες τους, το Dona Silvina 2012 από νέα αμπέλια με ένα χρόνο παλαίωση και το Dona Silvina 2009 από παλιά αμπέλια 120 ετών και δυο χρόνια σε βαρέλι. Και τα δυο είναι κρασιά που αποτυπώνονται στη γευστική μνήμη.
Μπείτε στον αστερισμό του Malbec τσεκάροντας στο site www.malbecworldday.com ό,τι τρέχει στην πόλη. Πέρα από τις γευσιγνωσίες έχουν στηθεί πολλά γευστικά ντουέτα σε επιλεγμένα εστιατόρια όπως η «Scala Vinoteca» και το «Food Mafia». Άλλωστε το μεγαλύτερο ατού του Malbec είναι ότι είναι ένα κρασί φαγητού και ο πιο κατάλληλος παρτενέρ για μαγειρεμένα κρέατα, ρουστίκ πιάτα και κυνήγι.