Ως ένα λεπτεπίλεπτο «παιχνίδι αναλογίας, ισορροπίας, εναλλαγής υφών», περιέγραψε τα τρόπο με τον οποίο βλέπει το γλυκό, ο Arnaud Larher. Για να συμπληρώσει, αμέσως μετά, ότι «αυτό είναι που πυροδοτεί συναισθήματα», και να μας συστήσει το «Le Pompadour», την γοητευτική «Tarte Chloe» και την εξωτική «Tarte Honolulu» του. Ο ερχομός του Γάλλου δεξιοτέχνη της ζαχαροπλαστικής την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα σφράγισε επίσημα την αποκλειστική συνεργασία του με δύο εμβληματικά ξενοδοχεία. Ο Ευγένιος Βαρδακαστάνης και ο Γιάννης Κίκιρας από το ζαχαροπλαστικό team της «Μεγάλης Βρεταννίας» και του «King George», βρέθηκαν στο εργαστήριο του στο Παρίσι για ένα στενό τετ α τετ με τη δουλειά του και τα επιδόρπια/γλυκά με την υπογραφή του, που ξεκινούν να σερβίρονται στα «Τudor Hall», «GB Roof Garden» και  «Winter Garden». Οι δε σοκολάτες και τα macaron του θα διατίθενται από το φθινόπωρο στο GΒ Corner Concept Store –έχετε το νου σας για εκείνες τις pralines noisettes με άνθος αλατιού, διότι είναι to die for. 

Γεννημένος πριν από 44 χρόνια στη Βρέστη, ο Larher χτύπησε την πρώτη του μαρέγκα στα οκτώ του χρόνια, έχοντας δει τη συνταγή στην τηλεόραση. Μαθήτευσε κοντά στον Lucian Peltier, από τους καλύτερους ζαχαροπλάστες του Παρισιού στα 80's, για να βρεθεί λίγο αργότερα στον περίφημο οίκο Dalloyau και στην ομάδα του Pierre Herme στον οίκο Fauchon. Όλα αυτά πριν αποφασίσει να ακολουθήσει αυτόνομη πορεία και να αγοράσει μαζί με τη γυναίκα του ένα συνοικιακό ζαχαροπλαστείο στη Μονμάρτη όπου έστησε, το 1997 την πρώτη του boutique. Δέκα χρόνια μετά ήρθε η δεύτερη, και στη συνέχεια κι η τρίτη στην αγορά του Σαν Ζερμέν. Δεν έχει τυχαία κεντημένο στη λευκή στολή του τον πρεστιζάτο τίτλο του Meuilleur Οuvrier de France –μια πραγματικά σημαντική γαλλική διάκριση– που φέρει περήφανα από το 2007, κι ότι είναι μέλος των Relais Desserts που συνδέουν τους 100 καλύτερους ζαχαροπλάστες του κόσμου.

Φινετσάτες συνθέσεις με την γοητεία του γαλλικού κλασικισμού και την προσωπική σφραγίδα του χαρισματικού ζαχαροπλάστη όπως η λεπτοδουλεμένη Τarte Tatin με καραμελωμένα μήλα και γλάσο από ζελέ εσπεριδοειδών, ή η δική του προσέγγιση στο Βaba au rhum, που στην προκειμένη είναι ψεκασμένο με Zacapa XO, ταιριάζουν γάντι στα εκλεκτικά εστιατόρια των δύο πολυτελών ξενοδοχείων. Ειδικά πάντως για την περίπτωση του «Tudor Hall», με τα χαρακτηριστικά ελληνικά χρώματα της κουζίνας του Σωτήρη Ευαγγέλου, πιστεύω ότι θα ήταν ωραίο να βλέπαμε και κάποια επιδόρπια που να συνδυάζουν γαλλική τεχνική με ελληνικές αναφορές. Με την συνεργασία να προβλέπεται μακροπρόθεσμη και τον Larher να έχει επιστρέψει στο Παρίσι με μαστίχα στη βαλίτσα του, φαντάζομαι ότι πρέπει να περιμένουν και μερικά γλυκά με ελληνικά στοιχεία. Ο ίδιος άλλωστε βλέπει τον εαυτό του ως «explorateur du gout» (εξερευνητή της γεύσης), μια αυτοπροσδιοριστική περιγραφή που, ιδίως ειπωμένη στο low key στιλ του Larher, ομολογώ μου άρεσε πολύ.