Ένα πολύ ιδιαίτερο, μεγάλο, ιστορικό κρασί, ξεδιπλώνει αυτό το εξαιρετικό terroir της Νάουσας.

Ας πάρουμε τα πράγματα απ την αρχή. Η οικογένεια Δαλαμάρα είναι από τις πρώτες που μπήκαν στον κόσμο του κρασιού αγοράζοντας το 1840 το πρώτο τους αμπελοτεμάχιο στη θέση Πυξάρι της Νάουσας! Το 1960 πρόσθεσαν έντεκα στρέμματα στην περιοχή του Παλιοκαλιά, και από το 1997 μέχρι σήμερα παράγουν την single vineyard ομώνυμη ετικέτα, με μια μόνο εξαίρεση το 2014 που οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν την παραγωγή του. Σήμερα, που στο τιμόνι του οινοποιείου βρίσκεται ο Κωστής Δαλαμάρας, έκτη γενιά, ο «Παλιοκαλιάς» παράγεται αποκλειστικά από σταφύλια, που προέρχονται από τους ιδιόκτητες αμπελώνες του ομώνυμου αμπελοτεμαχίου, και μάλιστα από τα παλιότερα κλίματα.

Η καλλιέργεια είναι βιολογική, η ζύμωση γίνεται με γηγενείς ζύμες και το κρασί δεν φιλτράρεται. Πρόκειται για μια Νάουσα καινοτόμα, με έντονο πολύ χαρακτηριστικό τύπο. Βασικό της προτέρημα είναι η εκρηκτική μύτη, πλούσια σε κόκκινα φρούτα και όχι σε ντομάτα και ελιά, όπως μια κλασική Νάουσα. Το στόμα της είναι πολύ γεμάτο, με όγκο και δυνατές τανίνες που θέλουν το χρόνο τους. Έχει όμως στη πράξη την δυνατότητα να παλαιώνει και για πόσο; Δοκιμάσαμε τις χρονιές 1997, 2001, 2003, 2005, 2011, 2013 και 2015, που ήταν και οι καλύτερες για την περιοχή και διαπιστώσαμε όχι μόνο ότι αντέχει στο χρόνο, αλλά και ότι ο χρόνος την αγαπάει και την μετατρέπει σε μεγάλο κρασί :

Παλιοκαλιάς 1997
Πραγματική έκπληξη! Ένα κρασί φαγητού, με αρώματα μανιταριών και ανατολίτικων μπαχαρικών. Το στόμα έχει μαλακώσει πολύ, αλλά παρά τα 20 χρόνια του κρατάει, με αρώματα και διάρκεια.

Παλιοκαλιάς 2001
Άλλη μια έκπληξη από ένα κρασί που παραμένει σύνθετο και ενδιαφέρον. Ωραία αρώματα τρούφας και δέρματος, γήινες νότες και ένα στόμα γεμάτο με καλές στρογγυλές τανίνες.

Παλιοκαλιάς 2003
Ήταν από τις πιο ζεστές χρονιές στη Νάουσα και αυτό φαίνεται στο κρασί που διατηρεί ώριμα και αποξηραμένα φρούτα του καθώς το μυρίζεις, όντας ευχάριστο στη μύτη και στο στόμα.

Παλιοκαλιάς 2005
Είναι η πρώτη ετικέτα που το κρασί φαίνεται κουρασμένο. Έχει χάσει το φρούτο του, διατηρεί όμως αρώματα μπαχαρικών και ένα στόμα με γήινες νότες που η επίγευση του φεύγει γρήγορα.

Παλιοκαλιάς 2011
Εκπληκτικό κρασί! Η μύτη του είναι γεμάτη γοητευτικά αρώματα από μαρμελάδες κερασιού και δαμάσκηνου ενισχυμένες με μπαχαρικά και νύξεις ζωικών μυρωδιών. Έντονα φρουτώδες στο στόμα, με νόστιμες καλά ενσωματωμένες τανίνες και μεγάλη επίγευση.

Παλιοκαλιάς 2013
Μια φινετσάτη εκδοχή, με ελκυστικά αρώματα κερασιού και ενδιαφέρουσες φυτικές αποχρώσεις. Το στόμα είναι γεμάτο, συμπυκνωμένο, με τανίνες που θα εξελιχθούν ακόμα περισσότερο στο χρόνο και πολύ καλή φρουτώδη επίγευση.

Παλιοκαλιάς 2015
Αρωματικός δυναμίτης. Φράουλες, αγριοφράουλες, σταφίδες, κεράσια, δαμάσκηνα, γεμίζουν τον ουρανίσκο, μαζί με πολύ ωραίες μυρωδιές που θυμίζουν τριαντάφυλλο αλλά και μπαχαρικά. Το στόμα είναι πληθωρικό, πυκνό, με όμορφες δυνατές τανίνες. Πρόκειται για ένα «Παλιοκαλιά» που μπορείς πολύ ευχάριστα να απολαύσεις αλλά θα άξιζε να τον δοκιμάσεις ξανά σε 10 χρόνια. Κυκλοφορεί ήδη στην αγορά αλλά μόνο σε 3.028 φιάλες.

* Τις χρονιές 2001, 2003 και 2005 μπορείτε να τις δοκιμάσετε κατόπιν συνεννοήσεως στο οινοποιείο. Τα 2011, 2013 και 2015 βρίσκονται στην αγορά.