Ένας “συλλεκτικός”  Πέσκιας σε επίπεδο δημιουργικότητας, ο καλύτερος των τελευταίων χρόνων, βάζει σπουδαία γαστρονομική σφραγίδα στο εστιατόριο του εμβληματικού beach-bar restaurant Jackie O'  στη Μύκονο σε ευτυχή συνεργασία με τον νεαρό chef de cuisine   Άλκη Βαρδαραμάτο.

Το μενού έχει το fusion χαρακτήρα που χαρακτηρίζει σταθερά το ύφος του Πέσκια εδώ και αρκετά χρόνια, αυτήν τη φορά όμως σε πιο ήπια εκδοχή με γερές δόσεις ελληνικότητας στα υλικά αλλά και στις τεχνικές και στις συνταγές που δίνουν σχεδόν παντού τον τόνο και ιδιαίτερα στα ορεκτικά και στα κρύα πιάτα. .

“Επίθεση” νεο -νοσταλγική, ο δίσκος καφενείου, αυτός ο παλιομοδίτικος που πήγαιναν τους καφέδες στα εξωτερικά τραπεζάκια που έρχεται φορτωμένος με αλοιφές, ορεκτικά και μεζεδάκια: “αποδομημένη “μόστρα Μυκόνου” με κοπανιστή επάνω σε παξιμάδι, σάλτσα ντομάτας, κάπαρη και ρίγανη, ένα κομψότατο, ευρηματικό “Τιραμίσο”, ήτοι αλοιφή με όλη την ιντριγκαδόρικη  γεύση της ταραμοσαλάτας και την ίδια τεχνική πλην όμως, φτιαγμένη με miso αντί για ταραμά,  μια εξαιρετική τυροκαυτερή (πραγματική καυτερή) με βύσσινο, «rouil από πιπεριά Φλωρίνης, αμύγδαλα και μαϊντανό», όλο υφές και αρώματα, μια θαυμάσια αποδομένη κρύα τυρόπιτα (φέτα και ανθότυρο σαν spread) με τη συνοδεία papadom, του ινδικού τραγανού ψωμιού, «τζατζίκι με δυόσμο» πανάλαφρο και δροσερή σαλατούλα με «μαυρομάτικα, αγγούρι και φρέσκο κρεμμύδι» -τα δύο τελευταία χωρίς κόμπλεξ σχετικά με την ικανοποιητική ποσότητα του σκόρδου και του κρεμμυδιού.

Στα κρύα ορεκτικά, πιάτο απολύτως ξεχωριστό είναι το “σασίμι λαυράκι με καρδιά και χυμό ντομάτας, αβγοτάραχο, αχινό και σπόρους από passion fruit» -πραγματικός ζωγραφικός πίνακας με ένα μπουκέτο από αρώματα και γεύσεις και παιχνίδι τεχνικής και γευστικών ισορροπιών, το “σπανακόρυζο με αβγοτάραχο, τούιγ από μελάνι σουπιάς μαζί με αλοιφή από μελάνι σουπιάς και αβγά χρυσής ρέγγας,  σάλτσα από γιαούρτι, φύλλο ξυνολάπαθου και κονφί λεμονιού». Από τα κυρίως πιάτα, το μπριζολάκι από ιβηρικό χοιρινό σε sous vide στους 56ο C (έλιωνε στο στόμα) με συνοδεία από τη φρέσκια βοτανικότητα του πουρέ μαϊντανόριζας σε γευστική αντίστιξη με την γλυκόξινη σος από βερίκοκο και το ψητό βερίκοκο ήταν άψογο ενώ το “striploin από μοσχάρι wagyu με μανιτάρια shiitake και σπαράγγια όφειλε πολλά στο dip με ελαιόλαδο, λεμόνι  και αρωματικά (ανάμεσά τους και το γιαπωνέζικo μείγμα μπαχαρικών “furikake” με dashi, ξερά φύκια και λευκό και μαύρο σουσάμι).