Το  γαστρονομικό προφίλ των  ξενοδοχείων της οικογένειας Δαχτυλίδη, είναι ποιοτική έκπληξη που λίγοι γνωρίζουν στη Μύκονο.

Τα ξενοδοχεία Myconian Collection της οικογένειας Δαχτυλίδη βρίσκονται από καιρό στην πρώτη γραμμή της φιλοξενίας στο νησί των ανέμων αλλά είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα δεν επιδείκνυαν ιδιαίτερη εξωστρέφεια. Τα εστιατόριά τους περιορίζονταν στους πελάτες τους, και γι αυτό ήταν πρακτικά άγνωστα αλλά αυτό αρχίζει να αλλάζει. Επισκέφθηκα μερικά απ αυτά και ομολογώ ότι εξεπλάγην.

Να όπως στο «Cabbanes» (ξεν. Myconian Villa Collection) λ.χ., όπου ο Θοδωρής Κυριακίδης προτείνει μια κουζίνα σύγχρονη, ραφινάτη και τεχνικά άρτια από την οποία ξεχωρίζουν ιδιαιτέρως οι σύγχρονες ελληνικές σπεσιαλιτέ. Η προσομοίωση της σπανακόπιτας μέσα από την αποδόμησή της έχει φρεσκάδα που σπαρταράει μέσα στην απλότητά της, αλλά έχει και μια πολύ δυναμική εξαιρετικά πρωτότυπη παρουσίαση. Το ταλέντο του όμως το ξεδιπλώνει σε πιάτα όπως το πεντανόστιμο μπαρμπούνι που σερβίρεται με τορτελίνι γεμιστά με απαλή μελιτζάνα σε μια πυκνή σαν ζελέ σάλτσα σαβόρο και γλυκόξινες πίκλες σταφίδας. Ή ακόμη στον άψογα ψημένο ζουμερό αγιορείτικο μπακαλιάρο με την εξπρεσιονιστικά μυρωδάτη κρούστα καμένου κρεμμυδιού και τα ντελικάτα θυμαράτα νιόκι μέσα σε αρωματικό ζωμό κρεμμυδιών με ραφινάτη γλύκα.

Στο «Pavilion» (ξεν. Utopia), ο σεφ Νίκος Μώρογλου εστιάζει κυρίως στη σύγχρονη ελληνική κουζίνα με τους νεωτερισμούς του να κινούνται σε πολύ προσιτό επίπεδο. Γεμίζει λοιπόν τους μαρουλοντολμάδες του με αρνί φρικασέ και τους σερβίρει με ζεστή κρέμα φέτας και αφρό λεμονιού. Βγάζει ένα ζουμερό λαυράκι με τραγανή πέτσα συνοδεία φινόκιο, πέρλες λεμονιού, γιαούρτι και σαλάτα από φακές beluga, ενώ το ωραίο μυλοκόπι το σερβίρει «σαβόρο» με σάλτσα πράσινης ντομάτας, μαύρες σταφίδες και κους-κους με δενδρολίβανο. Τα αρνίσια παϊδάκια είναι πεντανόστιμα, με πουρέ καπνιστής μελιτζάνας και μια καλοκαιρινή πατατοσαλάτα.

Στο «Baos» (ξεν. Korali), ο Παναγιώτης Τσουκάτος έχει σηκώσει ψηλά τον πήχη, με μια κουζίνα που κινείται ανάμεσα σε Ελλάδα και Μεσόγειο. Το χταπόδι του έχει τσαγανό, και σερβίρεται γοητευτικά χλιαρό μαζί με ραφινάτη γήινη φάβα, ένταση από πελτέ άνυδρης ντομάτας και κάπαρη. Το άγριο λαβράκι έχει βαθιά νοστιμιά, και έχει δίπλα του μεταξωτό πουρέ από αγκινάρα Ιερουσαλήμ, σαλάτα φασολιών με φίνα ένταση και ωραία τραγανή αλμύρα. Η υπογραμμισμένη φυσική γεύση του αστακού μαζί με την πυκνή σαν σιρόπι μπισκ του, τον κάνει το καλύτερό του πιάτο, συνδυασμένο απολαυστικά με λεμονοτρουφάτο πλιγούρι, ενώ το τρυφερό και ζουμερό κόντρα φιλέτο αρνιού έχει δίπλα του τον δυνατό ελληνισμό ενός μπριάμ με γραβιέρα Νάξου.