Ο ταλαντούχος νέος σεφ Σταύρος Υφαντίδης ανεβάζει τον γευστικό πήχη στο νησί.
Το όμορφο νησί του Ιονίου είχε μείνει αρκετά πίσω όσον αφορά το fine dining. Στην τελευταία μας επίσκεψη όμως διαπιστώσαμε ότι το γαστρονομικό τοπίο έχει αρχίσει να αλλάζει με σημείο αναφοράς το εστιατόριο Melia, του νέου εντυπωσιακού Leading resort στο Τραγάκι, βραβευμένου από την πρώτη χρονιά λειτουργίας του με το χρυσό World Travel Awards.
Κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα τα άσπρα τραπέζια κάνουν αντίθεση με το γαλάζιο και σε βάζουν σε ένα mood ταξιδιάρικο, που ταιριάζει απόλυτα με το μενού γευσιγνωσίας που προτείνει ο ταλαντούχος νέος σεφ Σταύρος Υφαντίδης. Τα πιάτα του εκμαιεύουν αναμνήσεις και προκαλούν συναισθήματα, καθώς φλερτάρουν με γνωστά και απλά υλικά και οικείες συνταγές, που όμως είναι τόσο περίτεχνα μαγειρεμένες, που δημιουργούν την ίδια στιγμή νέες εμπειρίες στον ουρανίσκο.
Ο Σταύρος θέλει να μάθει ο κόσμος την ελληνική κουζίνα, αυτή που τρώμε στο σπίτι μας, να σερβίρει ένα μοσχαράκι κοκκινιστό με έναν πιο ιδιαίτερο τρόπο. Γι αυτό και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από ένα μεγάλο γευστικό ταξίδι σε εστιατόρια με αστέρια και δίπλα σε διάσημους σεφ όπως είναι ο Gordon Ramsay. Τον τελευταίο χρόνο πριν γυρίσει είχε δυνατό πόστο στην κουζίνα του διάσημου Fat Duck, δίπλα στον θρυλικό σεφ Heston Blumenthal. Εκεί έμαθε πώς να δημιουργεί ένα menu, που να εξελίσσεται σε εντάσεις και συναισθήματα και να παίζει με την φαντασία, τη μνήμη και τα φρέσκα υλικά.
Η Ζάκυνθος ως παρθένος γευστικός προορισμός ήταν πρόκληση. Όπως μας λέει, τον κέρδισε η ευκαιρία να ανακαλύψει τα ντόπια υλικά και να τα συνθέσει με το δικό του τρόπο, δίνοντας τους διαφορετικές εντάσεις. Ο κύριος Φώτης, ο πατέρας των ιδιοκτητών του ξενοδοχείου έχει δική του φάρμα και μποστάνι και από εκεί ο Σταύρος επιλέγει τις πρώτες ύλες του. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το πιάτο Ζακυνθινός Κήπος, όπου όλα τα λαχανικά είναι από τον κήπο και μπορείς να γευτείς σε κάθε μπουκιά τον τόπο.
Πολύ καλό πιάτο είναι επίσης η σούπα Κακαβιά, με σφυρίδα, καπνιστή ρέγγα, κρασί σε ζελεδάκι και παξιμάδι, που έχει προκύψει από τις παιδικές μνήμες του. Η μητέρα του κατάγεται από την Σύρο και κάθε δεκαπενταύγουστο που μαζευόντουσαν στην παραλία του Φοίνικα, οι ψαράδες με την ψαριά της προηγούμενης βραδιάς μαγείρευαν στα καΐκια την κακαβιά και τη σέρβιραν με λευκό κρασί και παξιμάδι. Ένα δεύτερο πληθωρικό πιάτο που δημιουργήθηκε από παιδικές μνήμες είναι το αυγό από την φάρμα, με ντόπια χόρτα και κουκουνάρια που υπάρχουν άφθονα στο νησί.
Δυο ευρηματικά πιάτα είναι το twist στον γύρο χοιρινό και το πειραγμένο μοσχαράκι ραγού. Στο πρώτο η χοιρινή κοιλιά είναι άψογα μαγειρεμένη και σερβίρεται με πρωτότυπο τρόπο πάνω σε ανοιχτή πίτα με pop corn από το χοιρινό, pop corn πατάτας και χειροποίητο τζατζίκι. Στο δεύτερο, επίσης, το μοσχαράκι είναι πολύ καλά ψημένο και ενισχύεται με την έντονη σάλτσα και τον βελούδινο πουρέ πατάτας.
Στα επιδόρπια είναι εντυπωσιακή η συλλογή με τα γλυκά των παιδικών χρόνων μας, που περιλαμβάνει μπουκιές από μελομακάρονο, λευκή σοκολάτα lila pause, λεμονόπιτα με σοκολάτα, πορτοκαλόπιτα και μυρωδάτη λεβάντα που έβαζε η μητέρα του στα ρούχα.
Το ίδιο συναίσθημα και η ίδια υψηλή τεχνική κυριαρχεί και στο δεύτερο μενού γευσιγνωσίας όπου γίνεται focus στον αστακό και στο καβούρι. Ξεχωρίσαμε τη σούπα ραβιόλι σελινόριζας με καβούρι και κρέμα βελουτέ μυδιών και την πολύ επιτυχημένη μπισκ αστακού, με τον αστακό ψημένο στο χυμό του. Το πάθος του Σταύρου για τη μαγειρική, την ελληνική κουζίνα και τα προϊόντα φαίνονται στα πιάτα. Οι συνδυασμοί που κάνει έχουν λόγο ύπαρξης και οι συνταγές του εκτός από τεχνική έχουν αρμονία και νοστιμιά. Σίγουρα θα δούμε πολλά πράγματα από αυτόν στο μέλλον.