Πριν από λίγο καιρό αναδύθηκε από τη θάλασσα, ο «Θαλασσίτης» του 2010, το γνωστό Ασύρτικο ΟΠΑΠ Σαντορίνη της «Γαία Οινοποιητική». Βρεθήκαμε στην πρώτη δοκιμή. Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος το 2010, παρακινημένος από την ιδέα του Ντίνου Στεργίδη, βύθισε 450 μπουκάλια Θαλασσίτη 2009 στα νερά της Σαντορίνης σε βάθος 17 μέτρων. Το 2015 οι φιάλες που διασώθηκαν «ψαρεύτηκαν» (δυστυχώς μόνο τρεις) και το πείραμα επαναλήφθηκε με τον Θαλασσίτη του 2010.
Αυτή τη φορά οι φιάλες ήταν 500 και το βάθος έφτασε τα 25 μέτρα για περισσότερη ασφάλεια. «Ο σκοπός μας», μας είπε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, «είναι να προσδιορίσουμε τις ικανότητες παλαίωσης του Ασύρτικου, δοκιμάζοντας τις αντοχές του σε διαφορετικές συνθήκες. Στην περίπτωση της υποθαλάσσιας ωρίμανσης δεν έχουμε καθόλου τον παράγοντα οξυγόνο».
Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται το πείραμα της υποβρύχιας παλαίωσης. Άλλα 8 οινοποιεία στον κόσμο από το 2007 κάνουν υποβρύχιες δοκιμές – βλ. Mira στη «Napa Valley» και «Louis Roederer» και «Veuve Clicquot» στην Καμπανία. Σε καμία όμως από αυτές τις περιπτώσεις τα κρασιά δεν έμειναν στο νερό για πέντε χρόνια, όπως ο Θαλασσίτης.
Το μεταμορφωμένο από το θαλασσινό νερό μπουκάλι Θαλασσίτη 2010 ήρθε στο τραπέζι μας. Η επίδραση της θάλασσας στη φιάλη είναι εντυπωσιακή˙ βγήκε αγνώριστο, με τη πατίνα της παραμονής της στη θάλασσα έντονη. Ανοίχτηκε αλλά χρειαζόταν αρκετό χρόνο να αναπνεύσει. Στα ποτήρια έγινε το crash test. Βυθισμένος Θαλασσίτης 2010 vs κλασικός Θαλασσίτης 2010. Προφανώς είναι το ίδιο κρασί και έχουν πολλά κοινά ,αλλά το αναδυόμενο κερδίζει στα σημεία: είναι πιο φρέσκο, πιο ισορροπημένο, πιο στρογγυλό και πιο πλούσιο στη μύτη και στο στόμα.
Καθώς στροβιλίζεται στο ποτήρι χαζεύεις το λαμπερό του χρώμα: παρά την παλαίωση είναι ένα ζωηρό νεανικό λεμονοπράσινο. Η μύτη του κρύβει την ίδια έκπληξη. Αρώματα δροσερών εσπεριδοειδών φλερτάρουν με πράσινο μήλο και ζυμωμένο ψωμί. Οι ώριμες νότες του κλασικού «Θαλασσίτη» με νύξεις σταφίδας και καρυδιού απουσιάζουν. Το στόμα έχει μαλακώσει χωρίς ίχνος οξείδωσης, η οξύτητα παραμένει τραγανή και τα φρέσκα αρώματα γαργαλάνε τον ουρανίσκο. Μια πρώτη σκέψη είναι ότι ο Θαλασσίτης του βυθού, παλαιώνει πιο αργά, καθώς σε πρώτη ανάγνωση δεν παρουσιάζει τα έντονα ορυκτά αρώματα της κλασικής παλαιωμένης Σαντορίνης, που παραπέμπουν σε Riesling, εμφανή στην αδελφή φιάλη που παλαίωσε στην ξηρά. Το πείραμα όμως βρίσκεται στην εξέλιξη του και με το χρόνο θα μπορέσουμε να τσεκάρουμε την αρωματική του ανάπτυξη.
Στα 5 χρόνια της υποθαλάσσιας παλαίωσής του, πρόκειται για ένα κρασί που είναι νέο και ταυτόχρονα ώριμο, στρογγυλό αλλά με νεύρο.H υψηλή του οξύτητα θέλει για παρτενέρ λιπαρά ψάρια. Κάντε ένα τεστ δίπλα σε καπνιστό χέλι, ο συνδυασμός τους είναι συγκλονιστικός. Επίσης σίγουρα χρειάζεται μετάγγιση σε καράφα για δύο περίπου ώρες. Από τη θάλασσα βγήκαν 258 μπουκάλια που μπορείτε να τα παραγγείλετε μόνο στη Γαία Οινοποιητική. Σπεύσατε, γιατί ήδη έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται. Αν πάλι δεν προλάβετε, κάντε λίγο υπομονή: τον Σεπτέμβριο του 2016 θα βγει ο Θαλασσίτης 2011.