Τα πιάτα της Κωνσταντίνας Φάκλαρη στο bar-restaurant του ομώνυμου boutique hotel της Μητροπόλεως κινούνται περίτεχνα σε χειμωνιάτικη πίστα.

Βήμα-βήμα εξελίσσεται το «The Zillers». Επέλεξε να κάνει ήπια αρχή σε all-day λογική το καλοκαίρι που μας πέρασε, πριν ακόμη ανοίξει επίσημα το ξενοδοχείο που το στεγάζει, κι έχοντας το ατού ενός πολύ καλού πόστου –το μπαλκόνι του βλέπει ακριβώς στην Ακρόπολη–, και δεν άργησε να ανέβει στις προτιμήσεις του κοινού. Η βραδινή, πιο εστιατορικού χαρακτήρα πρόταση της Κωνσταντίνας Φάκλαρη, ήρθε λίγους μήνες αργότερα, σε στιλ φιλικά γκουρμέ, και πάνω σ’ αυτό τον απαιτητικό καμβά έκαναν το ντεμπούτο τους κάποια πιο χειμωνιάτικα πιάτα, αντιπροσωπευτικά της ματιάς της σεφ, τα οποία δοκιμάζεις τριγυρισμένος από τις φυλλωσιές του εσωτερικού κατακόρυφου κήπου.

Αν ανέβεις λοιπόν στην αφαιρετική σάλα που έχει αυτό τον καιρό και τις διακριτικές χριστουγεννιάτικες πινελιές της, την ώρα που θα χαζεύεις από το τζάμι το φωτισμένο ιερό βράχο, θα σε ζεστάνουν με μια σούπα κάστανο-μανιτάρι, γήινη, ντελικάτη, με ωραία πυκνότητα και θα συνεχίσουν ανάλογα. Οι γίγαντες Πρεσπών σε μια έξυπνη, ελαφριά, μυρωδάτη, με ωραίες νότες οξύτητας συνταγή με άνηθο, λάιμ, φύτρες αρακά και φέτες αβγοτάραχου Μεσολογγίου κάνουν δυναμική αρχή. Οι φρέσκιες, ελαφροσωταρισμένες καραβίδες από την άλλη είναι μεν φινετσάτες, αλλά χάνονται σε τόσο κουσκουσάκι (με λέμονγκρας και μυρώνια) και το πιάτο είναι κάπως άτονο, του λείπει η ένταση. Οι ωραίες ιδέες της κουζίνας, πάντως, είναι εμφανείς στην περίπτωση του ορτυκιού κονφί, πλάι στο οποίο στέκεται -σε ένα πιάτο διάστικτο από κρέμα από καπνιστό βολάκι Άνδρου- ένα πυργάκι με βάση από τραγανά πατατάκια, πάνω από το οποίο στρώνονται άγρια χόρτα κι ένα αβγό. Συνεχίζονται με το γλυκοφάγωτο κουνέλι στιφάδο (δίπλα του πουρές καρότου, άγρια μανιτάρια και απαλή σκορδαλιά καρυδιού) ∙ και το αρνάκι που έρχεται με δύο τρόπους, μπρεζέ με πουρέ καπνιστής μελιτζάνας, τοματίνια και άγριο σκόρδο και σε τραγανές κροκέτες με τσίλι-τζίντζερ ισορροπώντας όμορφα Μεσόγειο κι ένα touch εξωτισμού.

Τα γλυκά είναι από τα δυνατά συστατικά της χειμωνιάτικης συνταγής του «The Zillers». Τόσο η μπάρα σοκολάτας Valrhona με παγωτό αγριοκύμινο όσο και το ντελικάτο ρυζόγαλο με τον αστεροειδή γλυκάνισο, το δεντρολίβανο και τα βρώσιμα λουλούδια είναι δυνατά. Eκείνη όμως που δεν πρέπει να χάσετε είναι η μους ελληνικού καφέ της Κωνσταντίνας Φάκλαρη, κεντημένη με φετούλες μανταρίνι, σκεπασμένη με βελούδινο ζελέ ελαιόλαδου. Φινετσάτη, αρωματική, χαρακτηριστικά ελληνική, σε πάει «αλλού», επιστρέφοντας τρόπον τινά και στο παρελθόν της σεφ, για όσους θυμούνται το μενού που έκλεψε τις εντυπώσεις πριν από καμιά δεκαετία στο «Urban» στο Γκάζι. Revisited, με τον καφέ να γράφει εξαιρετικά, είναι ακόμη πιο καλή.