Σε μια από τις πιο ζωηρές γειτονιές του Λονδίνου, στις παρυφές του Soho, ανάμεσα στα προχωρημένα fashionable spot, τα kinky bar, τα κραυγαλέα sushi και τα comfort ιταλικά, ξεχωρίζει το σικάτο Lima Fitzrovia, με την fusion Περουβιανή κουζίνα.

To «σαρωτικό» Nikkei κίνημα, δεν θα μπορούσε να λείπει από την πιο ενημερωμένη και πολυσυλλεκτική γαστρονομική σκηνή, αυτή του Λονδίνου. Αυτή η ευρηματική μείξη γιαπωνέζικων και περουβιανών υλικών αποτελεί την πιο δυνατή τάση στη διεθνή γαστρονομική σκηνή. Ο ταλαντούχος και βραβευμένος Περουβιανός σεφ Virgilio Martinez διέδωσε την μοντέρνα εκδοχή της Περουβιανής Κουζίνας με τις Nikkei αποχρώσεις στο Λονδίνο ανοίγοντας το 2012 στη Fitzrovia τo Lima.

Σήμερα το Lima London αποτελεί ένα από τα must-taste στο Λονδίνο έχοντας αστέρι Michelin. Για να πας πρέπει να έχεις κλείσει οπωσδήποτε τραπέζι. Φτάνοντας στην είσοδο με τις τζαμαρίες, καταλαβαίνεις αμέσως το γιατί. Το μαγαζί είναι λιλιπούτειο, με δυο μικρούς χώρους και ανάμεσα τους την ανοιχτή κουζίνα. Ο δρόμος δεν είναι από τους πιο φαντεζί, κοσμικούς και ζωντανούς, μάλλον περισσότερο σκοτεινός και άδειος, ασυνήθιστο για Soho. Ωστόσο το Lima είναι γεμάτο από νωρίς το βράδυ, με ανθρώπους καλοντυμένους, που φαίνεται ότι το επέλεξαν για επιτυχημένο business meeting και ζευγάρια που προφανώς ήθελαν να πάνε κάπου καλά. Ο χώρος δεν είναι κραυγαλέος, είναι minimal με ελεγχόμενες εξωτικές πινελιές στα μαξιλάρια και στις όμορφες τοιχογραφίες με τα χρώματα του Περού. Όλα κινούνται σε γήινους τόνους, από το art de la table, μέχρι τις ποδιές των ευγενικών κοριτσιών στο service. Το πιο εκκεντρικό στοιχείο είναι οι καθρέπτες, πάνω από τα τραπέζια, που δίνουν όμως μια αίσθηση παιχνιδιάρικη.

Κάθεσαι στους αναπαυτικούς δερμάτινους καναπέδες και χαλαρώνεις με το κλασικό pisco sour μέχρι να μελετήσεις το μενού. Η εκτέλεση στο παραδοσιακό περουβιανό cocktail είναι πολύ καλή. Όξινο και ισορροπημένο προετοιμάζει τον ουρανίσκο. Ο κατάλογος φαίνεται μελετημένος, με στοχευμένες επιλογές. Ο διαχωρισμός γίνεται σε σνακς, ορεκτικά, κυρίως από την θάλασσα και τη στεριά και τέλος υπάρχουν οι επιλογές των γλυκών.

Από τα σνακ δοκιμάσαμε μια ενδιαφέρουσα εκδοχή nigiri, που αντί για ρύζι είχε πατάτα και από πάνω χτένια ή τόνο. Στα ορεκτικά βρίσκουμε τα τρία χαρακτηριστικά περουβιανά πιάτα, τα tiradito, causas και cheviche. Στη περίπτωση tiradito και cheviche υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις ψαριών, με ελκυστικούς συνδυασμούς λαχανικών, εσπεριδοειδών και γαλακτοκομικών. Δοκιμάσαμε το cheviche με τόννο και ήταν φανταστικό. Σε κάθε μπουκιά ένιωθες το δροσερό ψάρι με την εκρηκτική οξύτητα να ενισχύεται από το γάλα τίγρης και τις υφές καλαμποκιού. Εξίσου νόστιμο και ισορροπημένο είναι το tiradito με το ψάρι να είναι φιλεραταρισμένο άψογα και να απογειώνεται από την παρουσία των σπόρων των τραγανών chips και της σάλτσας ponzu. Ένα από τα βραβευμένα πιάτα, που αξίζει ειδική μνεία είναι μελωμένο χταπόδι με την κρέμα πατάτας και τις ελιές.

Στην ενότητα των κυρίως ξεχωρίζει το φινετσάτο πιάτο του μπακαλιάρου black cod. Από τις πιο κομψές εκτελέσεις. Ο μπακαλιάρος είναι ζουμερός με τραγανή πετσούλα, όσο πρέπει αλμυρός για να γλυκάνει με την συντροφιά του νόστιμου πουρέ από καλαμπόκι. Γι αυτούς που θέλουν κρέας, το αρνάκι είναι εξαιρετικό, μαλακό και πρωτότυπο. Σερβίρεται με dry πατάτες, λαχανικά και μια διακριτική σάλτσα καφέ.

Για το τέλος οπωσδήποτε τη σοκολάτα Amazonian με τις τραγανές μπλε πατάτες.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το μαγαζί αξίζει αστέρι. Όλες οι γευστικές συνθέσεις του είναι ξεκάθαρες και έχουν ένταση. Τα πιάτα έρχονται σαν πίνακες ζωγραφικής και όλα τα υλικά ταιριάζουν στον καμβά. Μαζί τους συνδυάζονται πολύ καλά cocktails και πρωτότυπα infused τσαγιού.